Τι είναι τελικά η ομοιοπαθητική ιατρική;
Η Ανεξάρτητη Ιατρική Κίνηση έδωσε φωνή στους νέους ιατρούς αλλά και στους εναλλακτικούς (φυτοθεραπευτές και ομοιοπαθητικούς) και συντέλεσε στην ανατροπή της αρνητικής για την Ομοιοπαθητική απόφασης προηγούμενου ΔΣ. Η απόφαση αυτή δημιούργησε θέμα «αξιοπιστίας» σε πολλά μέλη του ΙΣΑ και τελικά στον ίδιο τον ΙΣΑ που φαινόταν να εθελοτυφλεί για κάτι που αφορά τη Δημόσια Υγεία. Γιατί άλλο είναι να συμφωνείς ή να διαφωνείς με μία θεραπευτική μέθοδο αναγνωρισμένη από την Παγκόσμιο Οργάνωση Υγείας και πολλά κράτη της EE και όλου του κόσμου και τελείως διαφορετικό να αφήνεις την εφαρμογή της σε μη-ιατρούς, δηλαδή να στέλνεις ασθενείς στα χέρια ανθρώπων χωρίς ιατρική εκπαίδευση που παριστάνουν τους ιατρούς!!
Μπορεί, βέβαια, να βολεύει κάποιους αυτή η κατάσταση γιατί, όπως είναι αναμενόμενο, οδηγεί σε εκφυλισμό της συγκεκριμένης θεραπευτικής. Είναι απαράδεκτο όμως να γίνεται αυτό στην πλάτη ασθενών και σε βάρος της Δημόσιας Υγείας. Ο Ιατρικός Σύλλογος θεσσαλονίκης αντιλαμβανόμενος τη σοβαρότητα του θέματος προέβη στην εξής ανακοίνωση τον Απρίλιο του 2006: «Σας έχουμε πολλές φορές ενημερώσει ότι ο βελονισμός και η Ομοιοπαθητική θεωρούνται από το κράτος ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ και πρέπει να γίνονται ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΙΑΤΡΟΥΣ (στη δικαιοδοσία του Ι.Σ.Θ. από μέλη του μόνον) και βέβαια εφόσον έχουν κάνει εκπαίδευση για αυτό και το αποδεικνύουν. ΚΑΘΕ ΜΗ ΓΙΑΤΡΟΣ ΘΑ ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ».
Η παρουσία στο ΔΣ ιατρών που εφαρμόζουν την ομοιοπαθητική είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία επιτροπής για την ομοιοπαθητική από τον ΙΣΑ που δεν κατέληξε σε κάποιο πόρισμα για ευνόητους και άλλους λόγους.
Με αφορμή τη δημοσίευση του ΦΕΚ για το μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών στην Ομοιοπαθητική από το Πανεπιστήμιο Αιγαίου άνοιξε και πάλι το θέμα της προαναφερθείσας θεραπευτικής στις συνεδριάσεις του ΙΣΑ όπου αναιρέθηκε η αρνητική απόφαση για την Ομοιοπαθητική προηγούμενου ΔΣ και ζητήθηκε να ανοίξει ο διάλογος με όλους τους φορείς με αντικείμενο τη διευθέτηση του θέματος της αναγνώρισης της ως επίσημης ειδικότητας στην Ελλάδα. Για να ανοίξει όμως ο διάλογος, πρέπει όλες οι πλευρές να είναι όσο το δυνατό πιο πολύ ενημερωμένες για αυτή τη θεραπευτική. Δυστυχώς, ακόμα και στην πλειοψηφία των μελών του ΔΣ (που καλούνται να πάρουν αποφάσεις) υπάρχει άγνοια όχι μόνο για το τι είναι Ομοιοπαθητική αλλά και για το τι ισχύει στην Ευρωπαϊκή Ένωση και παγκοσμίως...
ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ
Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει «κλείσει τα μάτια της» στη ραγδαία τα τελευταία χρόνια ανάπτυξη και εξάπλωση της Ομοιοπαθητικής Ιατρικής. Ειδικότερα:
Α. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με ψήφισμα του στις 29/5/1997 ζητά μεταξύ των άλλων, από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή: να εγκαινιάσει διαδικασία αναγνώρισης της ομοιοπαθητικής ιατρικής και, προς το σκοπό αυτό, να λάβει τα απαραίτητα μέτρα για την ενθάρρυνση της σύστασης κατάλληλων επιτροπών, να εκπονήσει ενδελεχή μελέτη σχετικά με τον αβλαβή χαρακτήρα, την αποτελεσματικότητα, το πεδίο εφαρμογής και το συμπληρωματικό ή εναλλακτικό χαρακτήρα κάθε κλάδου μη συμβατικής ιατρικής και να εξασφαλισθεί η ελεύθερη παροχή υπηρεσιών των ασκούντων τη μη συμβατική ιατρική.
Β. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε αναφορά της προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο που παρουσιάστηκε στις 14/7/1997 τονίζει ότι: "κατά τη διάρκεια των τελευταίων 30-40 ετών, η Ομοιοπαθητική έχει ευνοηθεί από την αυξανόμενη ζήτηση εκ μέρους των ιατρών και του κοινού στην πλειοψηφία των Ευρωπαϊκών χωρών και ότι οι τρεις στους τέσσερις Ευρωπαίους γνωρίζουν την Ομοιοπαθητική και από αυτούς, το 29% τη χρησιμοποιούν στην φροντίδα της υγείας τους ".
Γ. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει εκδώσει δύο ντιρεκτίβες σε σχέση με τη διάθεση και κυκλοφορία των ομοιοπαθητικών φαρμάκων.
Δ. Το Συμβούλιο της Ευρώπης σε ψήφισμα του (Doc. 8435, 11/6/1999) για τη μη συμβατική ιατρική μεταξύ των άλλων καλεί τα κράτη μέλη του καθώς και τους ιατρικούς συλλόγους να ενισχύσουν την επίσημη αναγνώριση της ομοιοπαθητικής ιατρικής καθώς και να ενθαρρύνουν την εισαγωγή της σε νοσοκομεία. Ενώ σε άλλο σημείο τονίζει ότι «κατάλληλα μαθήματα πρέπει να υπάρχουν στα Πανεπιστήμια ώστε να εκπαιδεύονται ανάλογα οι ιατροί σε κλάδους της μη συμβατικής ιατρικής».
ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΛΛΑΔΑ
Ο επίσημα αναγνωρισμένος επιστημονικός, εκπαιδευτικός και συνδικαλιστικός φορέας στη χώρα μας είναι η Ελληνική Εταιρεία Ομοιοπαθητικής Ιατρικής (ΕΕΟΙ) που ιδρύθηκε το 1971. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν 410 μέλη της Εταιρείας (η οποία έχει μόνο ιατρούς) που εξασκούν την ομοιοπαθητική στα ιατρεία τους. Από τη μόνη (δυστυχώς) διαθέσιμη έρευνα που διενεργήθηκε προ δεκαετίας από το Νοσοκομείο Ερυθρός Σταυρός προέκυψε ότι ποσοστό μεγαλύτερο του 10% των κατοίκων του Λεκανοπεδίου έχει κάνει τουλάχιστον μία επίσκεψη σε ιατρό ομοιοπαθητικό. Να σημειωθεί ότι προ δεκαετίας η ΕΕΟΙ είχε τα μισά μέλη από αυτά που έχει τώρα. Στο τμήμα της Φαρμακογνωσίας της Φαρμακευτικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών διδάσκεται το μάθημα της Ομοιοπαθητικής Φαρμακοτεχνίας.
Εκπαιδευτική αναγνώριση της Ομοιοπαθητικής αποτελεί η δημοσίευση στο ΦΕΚ 1912/ τεύχος Β / 29-12-2006 της έγκρισης προγράμματος μεταπτυχιακών σπουδών (Π.Μ.Σ) στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου «για ιατρούς και οδοντιάτρους», διαρκείας 2 ετών, με τίτλο «Ολιστικά Εναλλακτικά θεραπευτικά Συστήματα - Κλασική Ομοιοπαθητική». Αυτό το πρόγραμμα μεταπτυχιακών σπουδών θα διεξαχθεί σε συνεργασία με τη ΔΑΚΟ.
...Θέση της ΑΙΚ και της ΕΕΟΙ είναι ότι τα ΠΜΣ που έχουν ιατρικό γνωστικό αντικείμενο πρέπει να απευθύνονται μόνο σε ιατρούς (όπως το ανώτερο). Το συγκεκριμένο ΠΜΣ (και όλα τα ΠΜΣ που έχουν ιατρικό γνωστικό αντικείμενο) αποτελεί τίτλο γνώσης και δεν μπορεί να νοηθεί ως ειδικότητα. Είναι προφανές σε όποιον έχει εντρυφήσει στην Ομοιοπαθητική ότι η αναγνώριση της ως ιατρική ειδικότητα ή υποειδικότητα θα προϋπέθετε τουλάχιστον 4 χρόνια εξειδίκευσης μετά την εξαετή προπτυχιακή εκπαίδευση.
Το ΠΜΣ αποτελεί το πρώτο βήμα για την οργάνωση της γνώσης στον χώρο της Κλασικής Ομοιοπαθητικής σε Ακαδημαϊκό επίπεδο στην Ελλάδα σύμφωνα με τις προδιαγραφές και τις οδηγίες της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για τη θεσμοθέτηση του γνωστικού περιεχομένου της Κλασικής Ομοιοπαθητικής και των εφαρμογών της και για την καλύτερη μετεκπαίδευση των ιατρών σε αυτό το γνωστικό αντικείμενο σε διεθνές επίπεδο και σε συνεργασία με Ανώτατα Ιδρύματα της Ελλάδας και του Εξωτερικού.
Παρότι δεν είναι επίσημα αναγνωρισμένη στην πατρίδα μας (κάτι τουλάχιστον επικίνδυνο εφόσον αφορά τη δημόσια υγεία), ιατροί από πολλές χώρες του κόσμου (στις περισσότερες των οποίων έχει αναγνωριστεί) εμπιστεύονται τον παγκόσμια αναγνωρισμένο δάσκαλο Γ. Βυθούλκα και εκπαιδεύονται στη Δ.Α.Κ.Ο. στην Αλόννησο.
Ιατρεία ομοιοπαθητικής λειτουργούν στα πλαίσια την Δημοτικών Ιατρείων Ρέντη και Κορυδαλλού και στο Ιατρείο Κεφαλαλγίας της Νευρολογικής Κλινικής του ΓΚ Νοσοκομείου «Γεννηματά».
Η ΕΕΟΙ είναι έτοιμη να προσφέρει όλη την εμπειρία και την τεχνογνωσία από την 35ετή εκπαίδευση που παρέχει (ακολουθώντας τα πρότυπα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για την Ομοιοπαθητική Ιατρική) στη διάθεση των Ιατρικών Σχολών για να δημιουργηθεί, αρχικά τουλάχιστον, κατ' επιλογήν μάθημα στις έδρες της Φαρμακολογίας ή της θεραπευτικής στα πλαίσια της προπτυχιακής ιατρικής εκπαίδευσης ή πρόγραμμα μεταπτυχιακών σπουδών με θέμα την ομοιοπαθητική.